ధారావాహికలు

సత్యం మందపాటి చెబుతున్న ‘జయమ్ము నిశ్చయమ్మురా..’ ఆరోజు కృష్ణ ఇంట్లో భోజనాలు అయాక, కృష్ణ అర్జనుడితో అన్నాడు, “వసంత ఋతువు వచ్చేసిందిగా.. అలా లేక్ ఆస్టిన్ ఒడ్డున కూర్చుని మాట్లాడుకుందాం పద” అన్నాడు. “మీరిద్దరూ వెళ్ళండి. నిర్మల వస్తానంది, మా ఇద్దరికీ వేరే పనుంది” అంది రుక్మిణి. “అయితే ఎక్కడో సేల్ వుంది, మేం వేరే వెడతాం అని అర్ధం అన్నమాట. సరే వెళ్ళండి. మేము ఒక గంటా, రెండు గంటల్లో వస్తాం” అన్నాడు కృష్ణ. ఆదివారం అవటం వల్ల లేక్ ఒడ్డున చాలమంది జనం వున్నారు. ఇద్దరూ దూరంగా ఒక చెట్టు దగ్గర కూర్చున్నాక , అర్జున్ అన్నాడు. “బావా, తాము చేసే ప్రతి పనిలోనే కాక, వారి జీవితంలో కూడా అడుగడుగునా విజయం సాధించాలని ప్రతివారికీ వుంటుంది. కానీ ఆ విజయ పథంలో విహరించటం ఎలా?” కృష్ణ అన్నాడు, “ముందుగా అసలు విజయం అనే మాటకి అర్ధమేమిటో తెలుసుకోవటం అవసరం. ఎన్నో తెలుగు, హిందీ సినిమాల్లోనూ, కొన్ని ఇంగ్లీషు సినిమాల్లోనూ చూస్

పైన చెప్పబడిన ప్రముఖుల భావాలు పరిశీలిస్తే భావకవితానంతర కాలంలో ప్రభవిల్లిన అభ్యుదయ కవిత్వం నియమాలకూ, నిబద్ధతకూలోనై వర్తిస్తుండగా, సామాజికావసర కారణంగానే అనుభూతి కవిత్వం పుట్టుకొచ్చిందనే తోస్తున్నది. అనుభూతి కవితావాదం విషయమై మంచి వ్యాసాన్ని ప్రభురించారు ఆర్.ఎస్. సుదర్శనంగారు. ఆ వ్యాసంలో వారు చేసిన వివేచన, విశ్లేషణ విలువైన అంశాలను అందిస్తున్నాయి. అనుభూతి కవిత్వంలోని నవ్యత హృదయానికి హత్తుకొని అనిర్వచనీయమైన, అనిర్ధిష్టమైన అనుభూతిగా మిగలాలి. ఇది పోలికల ద్వారా కానీ ఊహల అల్లికల ద్వారా కానీ ఇంద్రియ సంవేదన రేకెత్తించే వర్ణన ద్వారా కానీ కావచ్చు. ఒక ఖండిక చదివిన తర్వాత దానిలోనుంచి మనం ఎటువంటి సందేశాన్ని పొందనవసరం లేదు. అది మనకెటువంటి దృక్పథాన్నీ కల్గించాల్సిన అవసరం లేదు. ప్రాచీన కవితోద్దేశాలను పరిశీలిస్తే - “యద్వేదాత్ప్రభు సమ్మితాదధిగతం శబ్దప్రధానాచ్చిరం యచ్చేర్థ ప్రవణాత్పురాణ వచనాదిష్టం సుహృత్సమ్మి

-డా. అక్కిరాజు రామాపతిరావు నందీశ్వరుడి శాపం నందీశ్వరుడు రావణుణ్ణి 'నా రూపాన్ని చూసి వెటకారం చేశావు కదా! నా వంటి వక్రరూపులైన కపులు నీ లంకపై దండు వెడలి నిన్ను సర్వనాశనం చేస్తారు' అని దశగ్రీవుణ్ణి శపించాడు. ‘నిన్ను ఒకే ముష్టిఘాతంతో చంపివేయగలను కాని, చచ్చిన వాణ్ణి చంపటమెందుకని ఉపేక్షిసున్నాను. ఇప్పటికే నీవు చచ్చినవాడి కింద లెక్క' అని క్రోధతామ్రాక్షుడై నంది రావణుణ్ణి నిరసించాడు. పార్వతీదేవి భయం పోగొట్టటానికి పరమశివుడు తాము కూచున్న గద్దె కిందికి తన పాదం చాచి కొండను తన కాలిబొటన వేలితో అదిమాడు. కొండ కింద రావణుడి శరీరం నలిగిపోయింది. తన భుజాలను, చేతులను దశకంఠుడు కొండ కింద నుంచి ఇవతలకు తీసుకోలేకపోయినాడు. కెవ్వుకెవ్వున కేకలు వేస్తూ కుయ్యో, మొర్రో అని ఆక్రందించాడు రావణుడు. అంగలార్చాడు. పదినోళ్ళతో మిన్నూమన్నూ ఏకమైపోయేట్లూ, ప్రచండపయోధరం గర్జించినట్లూ, ప్రళయకాలపు మబ్బులు ఉరుమురిమినట్లూ రోదించాడు. సమ

అనుభూతి కవిత్వం ఒక వాదంగా నిలదొక్కుకుంటున్న రోజుల్లో టి.యల్. కాంతారావుగారు ఎంతో ఆనందంగా ఈ వాదాన్ని గురించి చర్చించారు. వారి వారి భావాల్లో "భావ అభ్యుదయ కవితా ప్రక్రియల అనంతరం తిలక్ భావనా స్రవంతిలో వచ్చిన ఒకానొక విశిష్టపరిణామం అనుభూతి వాదం" అని చెప్పారు. ఇదే విషయాన్ని కొనసాగిస్తూ, “అనుభూతివాదం యొక్క పారమార్థిక లక్షణమేమిటంటే - కవి తన గుండెల్లో సుళ్ళు తిరుగుతున్న అనేకానేక స్వచ్ఛమైన భావతరంగాలకి ఏ ఆర్భాటం లేకుండా స్పష్టమైన ఆకృతినివ్వటం.” ఈ వ్యాఖ్య సమగ్రమైన వ్యాఖ్యగా గమనింపగలం. స్వచ్ఛమైన భావతరంగాలు అనటంలో కవి హృదయంలోంచి కెరటాల వలే ఉవ్వెత్తుగా లేచే భావపరంపరకు ఏ నిబద్ధతా, ఏ నియమాలూ లేవు అని చెప్పటం గమనింపవచ్చు. ఆ భావాలు ఏ ఆర్భాటం లేకుండా ఉంటాయి అంటే భావకవిత్వంలో ఉండే స్వాప్నిక డోలికావిహారం ఇందులో లేదు అనుకోవచ్చు. స్పష్టమైన ఆకృతి ఇవ్వటం అనటంలో సమకాలీనంగా సాగిస్తున్న అభ్యుదయ కవులమని చెప్పుకునేవారు ర

అప్పుడు రావణుడు కుబేరుడి దివ్యభవన సింహద్వారం దగ్గరకు చొచ్చుకొని పోయినాడు. అక్కడ ద్వారపాలకుడుగా ఉన్న సూర్యభానుడు రావణుణ్ణి తీవ్రంగా ఎదిరించాడు. దాపులో ఉన్న ఒక స్తంభాన్ని పెకలించి దానితో దశకంఠుణ్ణి మోదాడు. అయతే బ్రహ్మ వర ప్రభావం వల్ల రావణుడు చావలేదు. కాని రక్తం కక్కాడు. దానితో ఒళ్ళు తెలియని కోపావేశంతో ఆ స్తంబాన్నే చేతపట్టి సూర్యభానుణ్ణి మోది వైరిని విగతజీవుణ్ణి చేశాడు. దీనితో యక్షుల బలం కకావికలమై పోయింది.కొందరు కుప్పకూలి పోయినారు. కొందరు గుహలలో దూరి ప్రాణాలు రక్షించుకున్నారు. కొందరు నిశ్చేష్ట్రులైనారు. వాళ్లకు కాలు చేతులాడలేదు. అప్పుడు కుబేరుడు, మణిభద్రుడనే యక్ష ప్రముఖున్ని చూసి 'పాపాత్ముడైన, క్రూరపరాక్రముడైన రావణుణ్ణి వధించి యక్షులను రక్షించే భారం నీదే'నని ఆనతిచ్చాడు. అప్పుడు మణిభద్రుడు నాలుగువేల మంది యక్షవీరులతో బయలుదేరి రణభూమికి వచ్చాడు. యక్షులకు, రాక్షసులకూ పోరు ఘోరంగా జరిగింది. రాక్షసుల

-డాక్టర్ శ్రీనివాస రావు ( సినీనటుడు)

సత్యం మందపాటి చెబుతున్న అమెరికా ఉద్యోగ విజయాలు - 4 శతకాలతో శతకాలు మొత్తం మూడు ఇంటర్వూలకు వెళ్ళిన అర్జున్ని, ఒక కంపెనీ వెంటనే పిలిచి ఉద్యోగంలో చేరమన్నది. అదే కృష్ణతో అంటే, ‘మన భారతదేశంలో కక్కొచ్చినా, కల్యాణమొచ్చినా ఆగవు అనే ఒక సామెత వుంది. అలగే అమెరికాలో వుంటే, ఉద్యోగమొచ్చినా ఆగదు. శుభం. వెంటనే చేరు’ అన్నాడు. ‘అంతేకాదు బావా, ఉద్యోగం కూడా మీ వూళ్లోనే. వచ్చే సోమవారమే చేరమన్నారు’ అన్నాడు అర్జున్. ‘మరింకేం? తంతే గారెల బుట్టలో పడ్డావన్నమాట. మా ఇంట్లోనే వుండి మీ కంపెనీకి దగ్గరలోనే ఒక ఎపార్ట్మెంట్ ఎతుక్కోవచ్చు’ అన్నాడు కృష్ణ. ‘అది కూడా మా కంపెనీ వాళ్ళే చేశారు. పక్కనే వున్న ఎపార్ట్మెంట్ బుక్ చేశారు. నడిచి వెళ్ళొచ్చు. మా హెచ్చార్ వాళ్ళు ఇలాటి సహాయాలన్నీ చేస్తారు’ అన్నాడు అర్జున్. శనివారం మధ్యాహ్నం అర్జున్ అక్కడ ఎపార్ట్మెంటులో చేరాడు. కృష్ణ కారులో అతన్ని తీసుకువెళ్ళి అతనికి రోజువారీ కావలసినవన

ప్రశ్నల ప్రయాణంలో ప్రగతికి మార్గాలు అమరనాథ్ . జగర్లపూడి కౌన్సిలింగ్ సైకాలజిస్ట్ 9849545257 మనం ఏదైనా పని చేస్తున్నా, చూస్తున్నా, వింటున్నా వాటి తాలూకా కలిగే ప్రేరణల వలన మన మదిలో ఎన్నో ఆలోచలను ప్రశ్నల రూపంలో ఉత్పన్నమై వాటికి సంభందించిన సమాధానల కోసం మనసు తహ తహ లాడుతూ వుంటుంది. నిజంగా ప్రతి ఒక్కరికి ఇది ఆహ్వానించ తగ్గ పరిణామమే. ఎందుకంటె సమాధానం దొరకని ప్రశ్న మనసును వేధిస్తూ చికాకు పరుస్తూనే వుంటుంది. సమాధానం దొరికిన ప్రశ్న వలన అవగాహన పెరగటమే కాదు మనసు ఏంతో ఆనందంగా ఆత్మవిశ్వాసంతో తొణికిసలాడుతూ వుంటుంది నిజమే కదా ! ఆదిమానవ సమాజం నుండి ఆధునిక మానవుడి వరకు రాతి యుగాల నాటి రాతి పనిముట్ల నుండి ఆధునిక సాంకేతిక పరిజ్ఞానం వరకు సాగిన, సాగుతున్న పురోగమనం వెనుక వున్న పునాదులు మానవుని మెదడులో అనుక్షణం మెదిలే ప్రశ్నలే అంటే అతిశయోక్తి కాదు. మెరిసే మెరుపులు,ఉరిమే ఉరుములు,వర్షించే మేఘాలు,భయంకర ధ్వనులతో

కుబేరుడి హితబోధ డా. అక్కిరాజు రామాపతిరావు ఇట్లా దశకంఠుడు చెలరేగిపోతుండగా కుబేరుడు తమ్ముడి ప్రవర్తనకు బాధపడి దూత నోకరిని హితవు బోధించడానికి పంపించాడు. ఆ దూత లంకకు రాగానే ముందు విభీషణుణ్ణి దర్శించాడు. విభీషణుడు ఆ దూతను ఆదరించి కుశలప్రశ్నలు వేసి ధనదుడి క్షేమసమాచారం కనుక్కున్నాడు. సమయం, సందర్భం చూసి విభీషణుడు ఆ దూతను రావణుడి సమక్షానికి తీసుకొని వెళ్లి అతడు వచ్చిన దెందుకో మనవి చేశాడు. అప్పుడా దూత ధనదుడి మాటలుగా ఇట్లా చెప్పాడు. “నీవు నా తమ్ముడివి కాబట్టి నీ మంచి చెడ్డలు తెలుసుకొని బోధించడం నా కర్తవ్యమ్, ఎందుకంటే సోదరబంధం విడదీయ రానిది. నీవు ఈ మధ్య ఋషులను, దేవతలను క్రూరంగా హింసిస్తున్నట్లు తెలుసుకున్నాను. నందనవనాన్ని ధ్వంసం చేసినట్లు విని బాధపడ్డాను. క్రూరకర్మలన్నిటికీ తగిన దండన ఉంటుందని నీకు తెలుసు ననుకుంటాను. పాపపు పనులు చేయకూడదు. ఊహించనైనా కూడదు. స్వానుభవం ఒకటి చెపుతున్నాను విను. ‘శివానుగ్ర

సత్యం మందపాటి చెబుతున్న అమెరికా ఉద్యోగ విజయాలు - 3 మాటే మంత్రము “బావా, మొన్ననే ఒక ఇంటర్వూకి వెళ్ళాను. నువ్వు చెప్పినట్టే నెమ్మదిగా వాళ్ళకి అర్ఢమయేటట్టు జవాబులు చెప్పాను. సరిగ్గా నువ్వు అన్నట్టు ఆ బిహేవిరల్ టైపులోనే అడిగారు అన్ని ప్రశ్నలూ. అన్నీ బాగానే చెప్పానుగానీ, ఆ హైరింగ్ మేనేజరు నేను చేతులు కట్టుకుని కూర్చుంటే, మాటిమాటికీ నా చేతుల వేపే చూస్తూ కూర్చున్నాడు. ఎందుకంటావ్?” అడిగాడు అర్జున్, ఆరోజు మధ్యాహ్నం ఫోన్ చేసి. కృష్ణ కొంచెం నొచ్చుకుంటూనే, ఇబ్బందిగా నవ్వి అన్నాడు, “అవును. నేను ఈ విషయం కూడా ముందే చెప్పవలసింది. పోనీలే మిగతా ఇంటర్వూలలోనూ, తర్వాత ఉద్యోగం వచ్చాక నీకు ఉపయోగ పడుతుంది. చాల ముఖ్యమైనది ఇది. విను” అని కొంచెం ఆగాడు. “ఏమిటది, బావా?” అడిగాడు కృష్ణ. కృష్ణ సాలోచనగా చెప్పటం మొదలుపెట్టాడు. “ముఫై ఐదేళ్ళయిందేమో, నేనిక్కడే ఒక హైటెక్ కంపెనీలో పనిచేస్తున్నపుడు ఒక సంఘటన జరిగింది. అప్పటి