కవితా స్రవంతి

-జానకి తమిరిశ కాలమెందుకో పగబట్టింది కరోనా రూపంలో కలకలం తెచ్చింది ! లేదులేదు కాలానికి పగలేదు మనిషిమీద పాఠాలు నేర్పుతుంది పరీక్షలు పెడుతుంది అంతే ! నేర్చిన పాఠాలు బుర్రకెక్కించుకోక తిక్కవేషాలు వేస్తూ మనిషి సమగ్రమైన పంధాలో ఆలోచనారీతి సాగించక తనకి తనే వేసుకుంటున్నాడు శిక్ష ! తప్పించుకునే మార్గం కూడా చూసుకోవాలి మరి తనే ప్రకృతినొక్కటే తాను జయించలేనని అనుకున్నాడు ఇన్నాళ్ళూ కాదుకాదు నేనూ ఉన్నానంటూ ముందుకొచ్చింది కాలం ! కాలానికీ ప్రకృతికీ మధ్య ఊగిసలాడుతున్న మనిషి తన ముంగిట వెలిగించుకుంటున్నాడు ఆశల దీపాలు కరోనాని తరిమెయ్యగలమన్న ధీమాతో ! ఔను ఆత్మవిశ్వాసమే అతి పెద్ద ఆయుధం అది ఉంటే విజయం తధ్యం అపజయం బలాదూర్ ! పెదవుల్లో వాడిపోయిన నవ్వులు మళ్ళీ పువ్వుల దొంతరలవ్వాలని ఆరాటపడుతున్నాయి నియమనిబంధనల పరిమళాలతో ! తమ ప్రాణాలను సైతం పణంగా పెట్టి సేవలందిస్తున్న వైద్య సిబ్బందీ ప్రభుత్వవర్గాలు

- సముద్రాల హరికృష్ణ ఉత్తరాల రోజుల్లో ఉత్తర దక్షిణ ధృవాలు ఉత్త భూభాగపు టంచులు,పాఠ్యాంశాలు! మరి ఇప్పుడో, పిల్లలకవి ఆన్ సైట్ లొకేషన్లు త్వరత్వరగ లోకం చుట్టే వీరులకు,మజిలీలు!! ***** పొగలు గ్రక్కే ప్యాసింజర్ లాగుడు రైళ్ళవి!! సిగ నలగక ఖండాంతరాలు వెళ్లే స్ప్పీడులివి కారుంటే కుబేరుడపుడు,విమానమెక్కితే విష్ణువే! కారిప్పుడు పిల్లలాట,విమానమంటే జెట్లాగ్ విసుగు! ***** ట్రంక్ కాలప్పుడు భగీరథ వారస ప్రయత్నమే లక్కుంటే, లైన్ దొరికితే,కేకలో సింహనాదాలో!! ఊపిరి వినిపించే మెత్తని మొబైల్ టాకథాన్లిప్పుడు ఏపనీ లేకున్నా,గంటలు మింగేసే మాటకచ్చేరీలు! ***** ప్రపంచం ఒక్కటైంది,విశ్వమే విలేజ్ అయిపోయింది తల వాడిది,నెప్పి నీది,ముక్కు నీది,పడిసెం వాడికి! వాడిది నీదైనపుడు,నీదివాడిదైంది ఒక్కరిదేదీ లేదు సామూహికపయనంజయమోస్వర్గమోఅంతా ఒక్కటే! ***** చేయీ చేయీ కలిపి కాదు,దణ్ణాలంటే దణ్ణాలంటూ కోటి గుం

- డాక్టర్ భీంపల్లి శ్రీకాంత్ 9032844017 బహిర్గతంగా కనిపించకుండా దీవెనలు అందిస్తూ అంతర్గతంగా అందరి క్షేమాన్ని కోరుకుంటాడు అందరి బాగు కోరినా నాన్న ఎప్పటికీ ఒంటరిపక్షే నాన్న మాటల్లోని గొప్పతనం అర్థమయ్యేనాటికి అంతరార్థాన్ని విడమరిచి చెప్పే నాన్న ఉండడు సంస్కారానికి చక్కనైన నిదర్శనం మా నాన్న అమ్మ నన్ను ప్రపంచానికి పరిచయం చేస్తే నాన్న ప్రపంచాన్నే నాకు పరిచయం చేసిండు అమ్మానాన్నలు నాకు లోకం చూపించిన దేవుళ్ళు పాతబడిన అంగీలను తాను వేసుకుంటూనే పండుగలకు పిల్లలకు కొత్తబట్టలు ఇప్పిస్తాడు పిల్లల సంబరమే నాన్నకు అసలైన సంబరం ఇంటి బాధ్యతలను ఒంటిస్తంభంలా మోస్తూనే కుటుంబానికి రక్షణకవచమై గొడుగుపడతుంటడు ఇంటిల్లిపాదికి తోడూనీడలా నిలిచేవాడు నాన్న

కళ్ళకి కనబడని నువ్వు ప్రకృతి అంటే గౌరవం లేని వారి కళ్ళు తెరిపించావు! ఊరిని లాక్ డౌన్ పేరుతో నిర్మానుష్యంగా మార్చిన నువ్వు మనుషులలోని మానవత్వాన్ని వెలికి తీస్తున్నావు! పిల్లల పాఠశాలలను మూసిన నువ్వు వారిని ఉత్తమ పౌరులుగా తీర్చిదిద్దటానికి సామాజిక బాధ్యతను, నమస్కారంలో ఉండే సంస్కారాన్నీ వారికి నేర్పుతున్నావు! విందూ-వినోదాలనూ, వేడుకలనూ దూరం చేసిన నువ్వు కానికాలంలో రైతన్న విలువను లోకానికి చాటి చెప్తున్నావు! శుభ్రత విషయంలో కఠిన నియమాలను ఏర్పాటు చేసిన నువ్వు పారిశుద్ధ్య కార్మికుల కష్టాన్ని, ప్రాముఖ్యాన్ని తెలియబరుస్తున్నావు! రెక్కాడితేకానీడొక్కాడని వారికి గడ్డుకాలం తెచ్చిన నువ్వు ఉన్నవారు దానం చెయ్యడంలో ఉన్న ఆనందాన్ని పొందగలిగేలా చేస్తున్నావు! బడుగు జీవుల బతుకులు కష్టాలపాలు చేసిన నువ్వు - దయలేని బతుకు బతుకే కాదని తెలుసుకునేలా చేస్తున్నావు!

- శ్రీ శేష కళ్యాణి గుండమరాజు ఓ కరోనా... ! కళ్ళకి కనబడని నువ్వు ప్రకృతి అంటే గౌరవం లేని వారి కళ్ళు తెరిపించావు! ఊరిని లాక్ డౌన్ పేరుతో నిర్మానుష్యంగా మార్చిన నువ్వు మనుషులలోని మానవత్వాన్ని వెలికి తీస్తున్నావు! పిల్లల పాఠశాలలను మూసిన నువ్వు వారిని ఉత్తమ పౌరులుగా తీర్చిదిద్దటానికి సామాజిక బాధ్యతను, నమస్కారంలో ఉండే సంస్కారాన్నీ వారికి నేర్పుతున్నావు! విందూ-వినోదాలనూ, వేడుకలనూ దూరం చేసిన నువ్వు కానికాలంలో రైతన్న విలువను లోకానికి చాటి చెప్తున్నావు! శుభ్రత విషయంలో కఠిన నియమాలను ఏర్పాటు చేసిన నువ్వు పారిశుద్ధ్య కార్మికుల కష్టాన్ని, ప్రాముఖ్యాన్ని తెలియబరుస్తున్నావు! రెక్కాడితేకానీడొక్కాడని వారికి గడ్డుకాలం తెచ్చిన నువ్వు ఉన్నవారు దానం చెయ్యడంలో ఉన్న ఆనందాన్ని పొందగలిగేలా చేస్తున్నావు! బడుగు జీవుల బతుకులు కష్టాలపాలు చేసిన నువ్వు - దయలేని బతుకు బతుకే కాద

-శ్రీశ్రీ నా యువకాశల నవపేశల సుమగీతావరణంలో, నిను నే నొక సుముహూర్తంలో, అతిసుందర సుస్యందనమందున దూరంగా వినువీధుల్లో విహరించే అందని అందానివిగా భావించిన రోజులలో, నీకై బ్రదుకే ఒక తపమై వెదుకాడే నిమిషాలందున నిషాలందున, ఎటు నే చూచిన చటులాలంకారపు మటుమాయల నటనలలో, నీ రూపం కనరానందున నా గుహలో, కుటిలో, చీకటిలో ఒక్కడనై స్రుక్కిన రోజులు లేవా? నీ ప్రాబల్యంలో, చిరదీక్షా శిక్షా తపస్సమీక్షణలో, నిశ్చల సమాధిలో, స్వర్గద్వారపు తోరణమై వ్రేలిన నా మస్తిష్కంలో ఏయే ఘోషలు, భాషలు, దృశ్యాల్ తోచాయో? నే నేయే చిత్రవిచిత్ర శ్యమంత రోచిర్నివహం చూశానో! నా గీతం ఏయే శక్తులలో ప్రాణస్పందన పొందిందో? నీకై నే నేరిన వేయే ధ్వనులో, ఏయే మూలల వెదకిన ప్రోవుల ప్రోవుల రణన్నినాదాలో! నడిరే యాకస మావర్తించిన, మేఘా లావర్షించిన, ప్రచండ ఝంఝా ప్రభంజనం గజగజ లాడించిన నడిసంద్రపు కెరటాల్లో మ్రోగిన శంఖారావం, ఢంకాధ్వానం! ఆ రాత

-రచన : శ్రీధరరెడ్డి బిల్లా రోడ్డు ప్రమాదాలతో నిత్యము నెత్తురోడి రోదించే రోడ్లు, కొన్ని రోజుల నుంచి రంజుగా నిద్దరోతున్నాయి! తరాల తరబడి తామసంతో తలలు తెగనరుకుతున్న తాలిబాన్లు తమకు తామే మూతులు మూసుకొని తలుపులకు తాళాలేసుకున్నారు! మానభంగాలను చూసీ చూసీ ఆర్తనాదాలను వినీ వినీ, ఆపలేక ఓపలేక మౌనంగా ఏడ్చిన పాతబంగాళాలు, ఆనందంగా పిట్టగూళ్ళతో అలరుచున్నాయి! తిరుపతి వెంకన్న దర్శనం మరితమకెందుకు లేదని వగచిన మూగజీవాలు, తిరుమల వీధుల్లో తిరుగాడుచూ మరల మరల శ్రీవారిని దర్శించుకుంటున్నాయి! బయటి తిండిని తిని , నిన్నటి మొన్నటి వంటల్ని వాసన చూసి, వేడి చేసుకొని తిని, అనారోగ్యంతో కునారిల్లే ఇంటిల్లిపాదీ, వేడి వేడి కొత్త వంటల రుచులు ఆస్వాదిస్తున్నారు! పీడించి పీడించి లంచాలను పీల్చగా, శ్రమజీవుల చెమటతో తడిచిన నోట్ల చమట వాసను పీల్చిపీల్చి వాసన చచ్చిన ప్రభుత్వాఫీసులు పూలవాసన పీలుస్తున్నాయి!

- తాటిపాముల మృత్యుంజయుడు మనిషి జీవితాన్ని కాలకూటం కబళిస్తున్న వేళ మనుగడయే ప్రశ్నార్థకంగా మిగులుతున్న వేళ షడ్రుచుల్లో చేదు మాత్రమే జిహ్వకు తగులుతున్నది కోకిల గానంలో కైకల నిషాదమే వినబడుతున్నది ఎటునుండి మృత్యువు కాటేస్తుందోనన్న భయంతో నాలోనికి నేనే కుదించుకొని శ్వాసను బిగపట్టేస్తే కాలగమనాన్ని లెక్కించటానికి శూన్యమే మిగిలినప్పుడు ఇక బాహ్యంలోని వసంతాన్ని ఏ గీతంతో ఆహ్వానించేది పంచాంగంలో పూజ్యం ఎంత అని ఎలా తెలుసుకునేది కరడుగట్టిన కరోనా భూతాన్ని సీసాలో బిగించిన వేళే నవశకానికి నాందీ ప్రార్థన ఆలాపించేది కొంగ్రొత్త ఉషోదయాన్ని 'శ్రీరామ 'తో ఆరంభించేది ఆ శుభఘడియ కొరకు వేచిచూద్దాం, శార్వరీ! అప్పటివరకు నన్ను పెద్ద మనసుతో క్షమించు!

~ తిరునగరి శరత్ చంద్ర హైదరాబాద్ అనురాగమె గీతంగా రాయాలని ఉంది సమభావన గమ్యంగా సాగాలని ఉంది జుత్తులూగె మతులుంటే మునుముందుకు రమ్మంటా కుటిలమతుల గుండెలనూ చీల్చాలని ఉంది నిరుపేదల వసంతానికెదురుపడే శిశిరాన్ని కత్తిలాంటి కలము తోటి కూల్చాలని ఉంది పదునెరిగిన భావంతో గేయమొకటి రాసేసి ప్రళయం ఎదురైన వేళ పేల్చాలని ఉంది మహనీయులు చూపినట్టి ప్రగతిపూల బాటలో వినయంగా బతుకంతా నడవాలని ఉంది మంచిని వంచన జేసే దుర్మతులెదురైనప్పుడు నిప్పులెగయు కన్నులతో కాల్చాలని ఉంది కుళ్ళుకునే కళ్ళెన్నో పైబడినా ఓ ‘శరత్’ ఆత్మశక్తితో జగాన్ని గెలవాలని ఉంది