Author: Sujanaranjani

తాగ నేల?

కవితా స్రవంతి
-తాటిపర్తి బాలకృష్ణా రెడ్డి తాగనేల తలతిరగనేల ఆపై తూగనేల తేనీగలందించు తియ్యని తేనుండగ తేయాకు తెచ్చిన కమ్మని తేనీరుండగా మురిగిన విప్పపూలను మరిగించగొచ్చిన ఈ కంపుని తాగనేల తాగి తూగనేల నురగ కక్కు బీరు కంపు కమ్మగుండు ఐసు ముక్కలపై అమృతం ఊరగాయలలో పరమామృతం కేకు ముక్కలతో మేకప్పు ఫేసు బుక్కులో లైకులు కిక్కు పై... కప్పు పై కెక్కుదాకా పెగ్గు పై పెగ్గు కొట్టి తాగనేల తాగి తూగనేల తనివితీరా పాత మిత్రులను తలచుకొని తూలనాడుటకా పాత ప్రేయసి పేర విరహ గీతాలు ఆలపించుటకా నిజాల నిగ్గు తేలుస్తూ సత్య హరిచంద్ర పద్యాలు పాడుటకా క్రొత్త క్రొత్త భాషలందు కించిత్ సెన్సార్ లేకుండా అనర్గళంగా వుపన్యసించుటకా పురవీధులందు పొర్లు దండంబులెట్టుటకా పరువు మట్టిపాలు చేసి మట్టినంటించుకొని నట్టింట నిలబడి అక్షింతల అనంతరం మజ్జిగ తాగనేల తాగి తూగనేల*

ఇదేం పాడుబుద్ధి నీకు?

కవితా స్రవంతి
-పారనంది శాంత కుమారి. పెద్దలను గౌరవిస్తున్న వాళ్ళను చూసి అదేమంత గొప్ప పనికాదు అంటావు. తల్లితండ్రులను ఆదరిస్తున్నవారిని చూసి అదంతా ప్రకటన కోసం అంటావు. కుటుంబంతో కలిసున్నవారిని చూసి వేరేఉండే ధైర్యంలేకే అలా ఉన్నారంటావు. తల్లితండ్రుల మాటను వింటున్నవారిని చూసి బుద్ధిలేని దద్దమ్మలంటావు. సాంప్రదాయాలను అనుసరిస్తున్నవారిని చూసి ఛాందసులు అంటావు. సమాజసేవ చేస్తున్నవారిని చూసి జీవితాన్ని ఎంజాయ్ చేయటం తెలియదంటావు. ఓర్చుకుంటున్న వారిని చూసి చేతకాని,చేవలేని వారంటావు. భక్తి చేస్తున్నవారిని చూసి బడాయి చూపుతున్నారంటావు. నీకు తెలిసినదే రైట్ అంటావు అవతలివారిదే తప్పంటావు. నోరు పెట్టుకొని సాధిస్తావు అర్ధరహితంగా వాదిస్తావు. నీ నీడను కూడా నమ్మనంటావు ఇలా అని నిన్ను నువ్వే మోసం చేసుకుంటావు. ఇదేం పాడుబుద్ధి నీకు?

ఆలోచించి చూడు

కవితా స్రవంతి
-భమిడిపాటి స్వరాజ్య నాగరాజా రావు. ఆలోచించి చూడు! అనృతపు అవశేషాలు తరిగి, అమృతపు అనుభవాలు కలుగుతాయి. అవలోకించి చూడు! అపార్ధాల పొరలు కరిగి, అనుబంధాల దారులు అగుపడతాయి. ఆక్షేపించి చూడు అకృత్యాల మరులు తొలగి అనునిత్యాల నిజాలు ఆవృతమౌతాయి. ఆమోదించి చూడు ఆవేదనలొదిలి ఆనందాలు ఆవరిస్తాయి. విబేధించి చూడు వికారాల వలలు తెగి వివేకాలు ఉద్భవిస్తాయి. ఆచరించి చూడు అసత్యాల తెరలు తొలగి సత్యాల సొగసులు అగుపడతాయి.

ముసలోడు

కవితా స్రవంతి
- శ్రీధరరెడ్డి బిల్లా పెచ్చులూడి పోయిన ఆ పెంకుటింటి ముందు నవ్వారు మంచంపై నడుము వాల్చిన ముసలోడు! తనను ఒంటరి వాణ్ణి జేసి పోయిన తన ఇంటిదాన్ని మింటి చుక్కల్లో వెతుకుతూ కంటిరెప్ప వేయనేలేదు! గుడ్డిదీపమున్న ఇంట్లో గూళ్ళు కడుతున్న సాలీళ్లు. మూతలేని గిన్నెపై ముసురుకుంటున్న ఈగలు . అన్నం మెతుకులకు అటూఇటూ తిరుగుతున్న బొద్దింకలు ! వచ్చీరాని వంట! ఏం వండుకున్నాడో ?ఏం తిన్నాడో? “తిన్నావా..?” అన్న చిన్నపిలుపు కూడా రాదని తెలిసిన చెవులు మొరాయించి ఎప్పుడో చెవిటివాణ్ని చేశాయి! ఏ జ్ఞాపకం హఠాత్తుగా ఏ కలవరాన్ని మోసుకొచ్చిందో? పక్కనున్న మంచాన్ని ఒక్కసారి తడిమిచూశాడు . ముసల్ది మరణించిందని ఓక్షణం పాటు మరిచాడేమో ఖాళీ మంచం వేళాకోళమాడుతూ వెక్కిరించింది!, కళ్ళకు పొరలు వచ్చి కంటిచూపు మందగించిందేమో పగిలిన అద్దాల కళ్ళజోడు కోసం చేతులు తచ్చాడుతున్నాయి! కుఱ్ఱవాళ్ళు నలుగురు , కళ్ళకు ఏ పొరలు కమ్మెనో కానీ, ఫోన్

గాలిపటం

కథా భారతి
-G.S.S. కళ్యాణి సంక్రాంతి పండుగ అనగానే సాధారణంగా అందరికీ రంగవల్లులు తీర్చిదిద్దిన లోగిళ్ళు, గంగిరెద్దులు, గొబ్బెమ్మలు, హరిదాసులు, కొలువుదీరిన బొమ్మల కొలువులు, చేతికందిన వరి పంటలూ గుర్తుకొస్తాయి. కానీ, మనస్వినికి మాత్రం సంక్రాంతి పండుగ అనగానే ముందుగా గుర్తుకొచ్చేది 'గాలిపటం'! మనస్విని రెండవ తరగతి చదువుతున్నప్పుడు, వాళ్ళ బడిలోని పిల్లలందరికీ పాఠశాలవారు భగవద్గీత శ్లోకాల పోటీని నిర్వహిస్తే, అందులో మనస్వినికి ప్రథమ బహుమతి వచ్చింది. ఆ ఏడు పాఠశాలవారు తమ వార్షికోత్సవాన్ని ఎప్పటికన్నా ఘనంగా నిర్వహించి, ఆ కార్యక్రమానికి విచ్చేసిన అతిథుల సమక్షంలో మనస్వినికి 'గాలిపటం' అన్న పుస్తకాన్ని బహుమతిగా అందజేశారు. మనస్విని స్టేజీపై అందుకున్న మొట్టమొదటి బహుమతి అది! ఆ రోజు మనస్విని ఆనందంతో ఆ పుస్తకాన్ని ఇంటికి తీసుకెళ్లి ఎంతో ఇష్టంగా చదువుకుంది. అలా ఒకసారి కాదు.. రెండు సార్లు కాదు.. లెక్కలేనన్నిసార్లు ఆ 'గాలి

కాలం

కవితా స్రవంతి
-తమిరిశ జానకి నూతన సంవత్సర శుభాకాంక్షల వెల్లువతో వేకువ పరిమళభరితం సుతిమెత్తని పూలవానలా స్నేహితాల పలకరింపులు చరవాణిలో క్రమం తప్పని కాలగతి కళకళలాడే పచ్చని ప్రకృతిలా పరవశాన పాడేపాటలా వచ్చి నిలిచింది నా ముందు మరొకవత్సరానికి తెర తీస్తూ ! వెనుకకి తల తిప్పితే ఏదో తెలియని వింత గుబులు గతాన గేలి చేసిన ఒడిదుడుకులు తలదించుకోక తప్పని తప్పులతడకలు అన్నీతరుముకొస్తున్న భ్రాంతి ! ఎదరకి చూపు సారిస్తే ఎరుకలేని ప్రశ్నావళి అంతుచిక్కని చిక్కుముడులై చుట్టూ బిగిసిపోతున్నసమస్యలవలయాలు సవాలుగా తీసుకోక తప్పదు సవాలక్ష ప్రశ్నలైనా సమస్యని విడగొడితే కద సానుకూల పరిస్థితి నెలకొనేది ! ఆగదుగా కాలం ఎవరికోసమూ అంతూదరీ అంతుపట్టక సాగిపోతూనే ఉంటుంది తెలుసుకోలేకపోయాను కాలం విలువ ! కష్టాలకి కుంగి కాలాన్నితిట్టడం సుఖాలకి కళ్ళు నెత్తికెక్కి కాలాన్ని మరవడం అదేకదా అలవాటు చేసిన తప్పులు సరిదిద్దుకోడానికే చాలట్లేదు జీవితం ఇ

వీక్షణం-99 సాహితీ సమావేశం

వీక్షణం
వరూధిని వీక్షణం-99 వ సమావేశం ఆన్ లైన్ సమావేశంగా, ఆద్యంతం ఆసక్తిదాయకంగా నవంబరు 15, 2020 న జరిగింది. ఈ సమావేశంలో శ్రీమతి కొండపల్లి నీహారిణిగారు "ఆధునిక యుగంలో స్త్రీల వచన కవిత్వం" అనే అంశం మీద ప్రధాన ప్రసంగం చేశారు. నీహారిణిగారు ముందుగా ప్రథమ కవయిత్రులైన కుప్పాంబిక, మొల్ల, గంగాదేవిలను తల్చుకుంటూ  ప్రసంగాన్ని ప్రారంభించారు. ఆధునికయుగం ప్రారంభంలో సోమరాజు ఇందుమతీబాయి, ఊటుకూరు లక్ష్మీబాయమ్మ, రుక్మాంపేట రత్నమాంబ వంటి వారి కవిత్వాన్ని విశేషిస్తూ  స్త్రీలు  వేసే ప్రతీ అడుగు వెనకా ప్రస్ఫుటంగా ద్యోతకమయ్యే పురుషుల వ్యంగ్యాస్త్రాల పట్ల వ్యక్తమైన నిరసనలకి ప్రతిరూపమైన కొన్ని కవిత్వ వాక్యాల్ని ముఖ్యంగా ప్రస్తావించారు. ఆధునిక వాదాలు, కవిత్వ రూపాలని సంక్షిప్తంగా వివరించి అన్ని ప్రక్రియల్లోనూ స్త్రీలు రచించిన కవిత్వాల్ని పరిచయం చేశారు. 1993లో గొప్ప ఒరవడి సృష్టించిన నీలిమేఘాలతో ప్రారంభించి అందులోని ముఖ్యమై