Author: Sujanaranjani

లోకాభిరామాయణం

కవితా స్రవంతి
- భమిడిపాటి స్వరాజ్య నాగరాజా రావు బిల్డింగులు రంగులు మార్చుకుంటున్నాయి, పగుళ్ళను పాలిష్ లలోదాచుకుంటున్నాయి. తెల్లబడిన మధ్య వయస్కుల తలలు, తమ జుట్టును నల్లరంగుతో కప్పుకుంటున్నాయి. ఈడొచ్చిన పిల్లల ఆలోచనలు ఎగిసి ఎగిసి పడుతున్నాయి. సాంప్రదాయాలను,కట్టుబాట్లను విడిచి తమ ఇష్టం వచ్చిన వారితో ఎగిరిపోమంటున్నాయి. కన్నవారి గుండెల్లో ఆ పనులు ఆరని మంటలౌతున్నాయి. వేరుపడి పోవటాలు అనివార్యమౌతున్నాయి, విచక్షణా రహితమైన వెర్రి చర్యలౌతున్నాయి. బిల్డింగులు మనసు లేనివి కనుక, తమ మనుగడను యాంత్రికంగానే సాగిస్తున్నాయి. తల్లితండ్రుల మనసులు మాత్రం పగిలిన తమ హృదయాలతో, పరులకు చెప్పుకోలేని పరితాపంతో, జీవితాలను కొనసాగిస్తున్నాయి. మనసును చంపుకుంటున్న జంటలు మాత్రం తామిద్దరే తమ లోకం, తమతో పెద్దలుంటే శోకం అన్నట్లుగా ప్రవర్తిస్తున్నాయి. స్కూళ్ళు రాంకులపేరిట పిల్లలను రాచిరంపాన పెడుతున్నాయి, మార్కెట్లో పండగలో

కవిత్వమంటే

కవితా స్రవంతి
- డాక్టర్ భీంపల్లి శ్రీకాంత్ 9032844017 కవిత్వమంటే... దుఃఖాన్ని ఒంపుకోవడమే కాదు గుండెలోని తడిని చెలెమెగా మార్చడం కవిత్వమంటే... అక్షరాలను వెలిగించడమే కాదు అజ్ఞానాంధకారాన్ని నిత్యం తొలగించడం కవిత్వమంటే... రుగ్మతలను దుమ్ముదులపడమే కాదు దురాచారాలను కలవాలంతో దునుమాడడం కవిత్వమంటే... కన్నీటిచుక్కలును ఓదార్చడమే కాదు హృదయవేదన బరువును దించుకోవడం కవిత్వమంటే... ఆత్మీయలతలను అల్లడమే కాదు మానవతా తోరణాలను వెలిగించడం కవిత్వమంటే... అలజడుల సముద్రమేమి కాదు అలలా పోటెత్తే కెరటాలను ముద్దాడడం కవిత్వమంటే... అనుబంధాలను మోయడమే కాదు ఆపన్నహస్తమై సమాజాన్ని ఆదుకోవడం కవితాపూదోటలో విరిసిన అక్షరాలు ఎప్పుడూ మానవతను ప్రభోదించే చైతన్య గీతికలే అవుతాయి జ్ఞానజ్యోతిని వెలిగించే విజ్ఞాన దీపికలే అవుతాయి అవును కవిత్వమంటే... వాస్తవాన్ని కళ్ళకద్దుకొని కావలించుకోవడం కాలాన్ని నిత్యం మనోనేత్

కరోనా కాలంలో కల్యాణ వైభోగం

కథా భారతి
-డా.కె.మీరాబాయి “ మన బంధువర్గం లో మీరే పెద్దవారు. పార్వతీపరమేశ్వరుల లాగా వచ్చి ఆశీర్వదించాలి. ముహూర్తం మధ్యాహ్నం పన్నెడు గంటలకు. పన్నెండున్నరకల్లా భోజనాలు.మా కోసం ఒక గంట సేపు శ్రమ తీసుకోండి. ఒంటిగంటకల్లా ఇంటికి వెళ్ళిపోవచ్చును.మా అమ్మాయికి మీ ఆశీర్వచనం కావాలి." ఎంతో ఆప్యాయంగా పిలిచి, పెళ్ళి పత్రిక చేతిలో పెట్టి నమస్కారం చేసి వెళ్ళారు పద్మనాభం దంపతులు. కరోనా కాలం అయినా, పెద్దవాళ్ళు అయినా వెళ్ళక తప్పదు. ఎందుకంటే పెళ్ళి మండపం ఇంటికి దగ్గరే కూడా. " ఇంకేం ఆరు నెలలుగా పెట్టెలో గాలి సోకకుండా మగ్గి పోతున్న పట్టు చీర బయటకు తీయవోయ్ " మంగపతి గారి వేళాకోళం. మరీ ఇంట్లో నుండి బయటకు అడుగు పెట్టడం మానేసారేమో మంగమ్మ గారికీ కాస్త ఉత్సాహంగానే వుంది. పెళ్ళి రోజు రానే వచ్చింది. సుముహూర్తం సమయానికి అక్కడ ఉండాలని తొందరగానే తయారవ్వడం మొదలు పెట్టారు మంగమ్మగారు. ఇంట్లోనే వుండి నైటీలు వేసుకుని అలవాటై, చీర కట్టు

క్యాలిఫోర్నియా కార్చిచ్చు

కవితా స్రవంతి
రచన: శ్రీధరరెడ్డి బిల్లా ఆటవెలదులు : పచ్చదనము తోను, పక్షుల గూళ్ళతోఁ, పాఱు యేర్ల తోను, పరుగులెత్తు జీవజాలములతొ, చేరి ప్రకాశించు అడవి సొబగు జెప్ప నలవికాదు ! అగ్గిపుల్ల గీసి అంటించిరో యేమొ, చుట్ట తాగి విసిరి కొట్టి రేమొ, పచ్చదనము జూసి మ్రుచ్చినారో యేమొ, రాజుకుంది నిప్పు రవ్వ యొకటి ! చిన్న నిప్పురవ్వ చెలరేగుతూ పోయి బాడబాగ్ని అయ్యి ప్రజ్వరిల్లె ! అడవి చుట్టుముట్టి ఆహుతి కోరగా, మాన్ప తరముగాలె మానవులకు! భీకరముగ పాఱు పెద్దనదియు కూడ మొదలు చిన్న నీటి బిందువేను! తగుల బెట్టుచుండు దావానలము కూడ మునుపు చిన్న నిప్పు కణిక యేను ! అడవులందె యుండి అలరారు చున్నట్టి జంతుజాల మంత చింతచెందె! మింగివేయ వచ్చు మెఱుపు నిప్పును జూచి భీషణముగ గట్టి ఘోషపెట్టె! దయనెఱుగని యట్టి దావానల సడిలో ఆర్తనాద మంత ఆవిరయ్యె ! కంట నీరు పెట్టి కానతల్లి నడుగఁ కాచలేక తల్

తొంగిచూసుకుంటే

కవితా స్రవంతి
-డా.దూసి పద్మజ బరంపురం ఇప్పుడు విమానంలో ఎగురుతున్నది నేనేనా? ఏ.సి కార్లు, క్రాఫింగ్ జుట్టు, బంగారు నగలు, హై హీల్స్, చీనీ చీనాంబరాలు, ప్రశ్నలు, ప్రశంసలు, తన కోసం పచార్లు, పలకరింపులు అంతా వింత ! బాల్యమంతా మసక ప్రౌఢమంతా పరాయి పంచన పన్నెత్తి పలకరించే వారు లేరు కన్నెత్తి చూసే ఆత్మబంధువులూ లేరు. అంతా అంధకారం అంతా కొరతే. చాలీ చాలని తిండీ, బట్టా.. బువ్వే బూరి గంజే పానకం రోజులు. అంతా విధి రాత అనుకోనా? లేదా కన్నవాళ్ళ అసమర్ధత అనుకోనా? అంతా ముళ్ళ దారే అయినా భయపడలేదు. ఆశల్ని చంపుకుని, ఆవేదనని అణుచుకుని, ఆశయాన్ని విడువ లేక అవమానాన్ని తట్టుకుని, ఆపన్నహస్తం కోసం ఎదురు చూపులెన్నో అయినా నిరాశపడలేదు. పెళ్ళి పేరుతో వదిలించు కున్న పెద్దలు. అత్తింట అన్నీ ఆరళ్ళే. నీ గుండెని తాకే ఒక్క మనిషైనా లేడు. అందరూ నీకు గుదిబండలే. ఏకాకివై శ్రమిస్తున్న రోజులు ఏరువాకై పారుతున్న ప్ర

ఆచరణ

శీర్షికలు
ఆచరణలు అలవాటుగా మారితే ! బాల్యం నుండే మనం అనేక విషయాలను తెలుసుకుంటూ వుంటాము. తెలుసుకున్న చాలా విషయాలలో అనేక విషయాలను ఆచరణకు దగ్గరా తీసుకురాక పోవటం చేత జీవితంలోని చాలా సందర్భాలలో మనం ఎదగవలసిన స్థాయికి ఎదగ లేక చతిగిల పడిపోతూ ఉంటాము. దానికి ప్రధానకారణం తెలుసుకునే ఏ విషయం పై నైనా మనకు ప్రత్యేకమైన శ్రద్ధ ,ఇష్టత అనురక్తి లేకపోవటం,ఏకాగ్రత లోపించటమే ప్రధాన కారణాలు. అందుకే జీవితానికి అవసరమైన విషయాలలు సరియైన సందర్భాలలో నేర్చుకోలేక ,ఏదో నేర్చుకున్న బలంగా మనస్సులో నిక్షిప్తం కాక అవసర సమయాలలో అవకాశాలు అందుకోలేక మానసిక వేదన అనుభవిస్తుంటారు. అందుకే ఇటువంటి సందర్భాలలోనే పెద్దలంటారు మంచిని అంటించుకొని చెడును వదిలించుకోవాలని. ముఖ్యంగా నేటి విద్యా విధానాలలో మంచి విషయాలను నేర్చుకొనే దశలో ఆచరణ అలవాటుగా మార్చుకోవటం అటుంచి అసలు నేర్చుకోవటమే ఏదో యాంత్రికంగా నాలుగు మార్కుల కోసమన్నట్లుగా నేర్చుకుంటూ పొందవలసిన సంప

ఆధునిక కవిత్వంలో అనుభూతివాదం

ధారావాహికలు
తాను రాస్తున్నది అనుభూతి కవిత్వమని చెప్పుకోకపోయినా, బహుశా భావించి ఉండకపోయినా ఇప్పటి మన విశ్లేషణల ప్రకారం అప్పటి ఆయన కవిత్వం అనుభూతి కవిత్వమే అవుతుందని గమనించవచ్చు. గీతాంజులి', “నుధల' పుట్టుకకి దోహదం చలంలో కేంద్రీకృతమై ఉన్న అనుభూతే కారణం అని చలం రచనల ద్వారానే విశదమౌతుండటం ఇక్కడ మనం గమనించాల్సిన అంశం. చలం దృష్టిలో ఆధ్యాత్మికం సమాజానికి దూరమైంది కాదు. చలంగారి రచనలలో సమాజానికీ, ఆధ్యాత్మికానికి సమప్రాధాన్యం కన్పిస్తాయి. అందుకేనేమో శ్రీశ్రీ చలంగారిని 'యోగివేమన' లా వర్ణించటం జరిగింది. “గీతాంజలి” చలం జీవితానికో కొత్త వెలుగుని, ఆధ్యాత్మిక జీవితాన్నీ ఇచ్చిందని “గీతాంజలి” ముందుమాటలో చలమే రాసుకున్నాడు. “గీతాంజలి నాకో కొత్త దృక్పథాన్ని, Philosophy of lifeని, నేను అనుభవించే. అందాలకి ఓ వెలుగుని, నా ఆశలకో అర్థాన్ని ఇచ్చింది.” 50 మనసుని ఆకర్షించి, ఆత్మలో మాధుర్యాన్నీ తేజస్సునీ నింపగలగటం గొప్పకళ

Silicon Andhra Submitted

కథా భారతి
Corona Virus: How Best We Can Greet Each Other, Safely! The Corona Virus within the last seven months has brought the whole world to its knees. We need to reassess the classification of the world's economies in the third world, and so on. Take a look at the URL provided at the end of this paragraph. It is time to reframe our approaches to daily living activities, more specifically, how we greet each other. Not only verbally (if mutually understandable language ideally. Other modes do exist, to pick a universal one, symbolic is the handshake. In the contexts of COVID, we need to reduce the communicability of infections. In Parasitology, we are aware that a commensal relationship (in a dormant fashion) exists. The host exists in both animal kingdom and plant life. In regards to the animal w...