కవితా స్రవంతి

కన్న తల్లి స్పర్శకి పరిచయమనేదవసరమా కురుస్తున్న మేఘానికి ఛత్రమొకటి అవసరమా వెలుగుతున్న సూర్యునికి దీపమొకటి అవసరమా కదులుతున్న కాలానికి యుగములతో అవసరమా పచ్చటి బయలున్న పుడమికి ఆఛ్ఛాదనమవసరమా చక్కనైన చంద్రునిలో మచ్చలెతుకుటవసరమా హరి కాంచను, హృదయానికి హద్దులెన్న అవసరమా వేడుకొన హరుని కష్టసుఖాలనేవవసరమా భజియించగ భగవంతు సంకీర్తనలే అవసరమా నీ మదినే నివేదించ నైవేద్యం అవసరమా లోతెరుగని కడలికి తీరమొకటి అవసరమా మిణుకుమన్న తారల దూరమెన్న అవసరమా మెచ్చుకోలు వ్యక్తపరచ భాష ఒకటి అవసరమా మధువులొలుకు నాదానికి భావమొకటి అవసరమా స్వచ్ఛమైన క్షీరానికి గోవునెన్న అవసరమా అల్లుకున్న బంధాలకు హెచ్చుతగ్గులవసరమా తరచి తరచి మనసులలో మలినమెన్న అవసరమా సాయమడుగు చేతి, కులమతములెన్న అవసరమా ద్రవ్యానికి పేద గొప్ప భేదములెన్న అవసరమా మనుషులంత ఒక్కటైతె సరిహద్ధులన్నవవసరమా మతమన్న మత్తు వదిలి కులమన్న మన్ను కడిగి



- భమిడిపాటి స్వరాజ్య నాగరాజా రావు బిల్డింగులు రంగులు మార్చుకుంటున్నాయి, పగుళ్ళను పాలిష్ లలోదాచుకుంటున్నాయి. తెల్లబడిన మధ్య వయస్కుల తలలు, తమ జుట్టును నల్లరంగుతో కప్పుకుంటున్నాయి. ఈడొచ్చిన పిల్లల ఆలోచనలు ఎగిసి ఎగిసి పడుతున్నాయి. సాంప్రదాయాలను,కట్టుబాట్లను విడిచి తమ ఇష్టం వచ్చిన వారితో ఎగిరిపోమంటున్నాయి. కన్నవారి గుండెల్లో ఆ పనులు ఆరని మంటలౌతున్నాయి. వేరుపడి పోవటాలు అనివార్యమౌతున్నాయి, విచక్షణా రహితమైన వెర్రి చర్యలౌతున్నాయి. బిల్డింగులు మనసు లేనివి కనుక, తమ మనుగడను యాంత్రికంగానే సాగిస్తున్నాయి. తల్లితండ్రుల మనసులు మాత్రం పగిలిన తమ హృదయాలతో, పరులకు చెప్పుకోలేని పరితాపంతో, జీవితాలను కొనసాగిస్తున్నాయి. మనసును చంపుకుంటున్న జంటలు మాత్రం తామిద్దరే తమ లోకం, తమతో పెద్దలుంటే శోకం అన్నట్లుగా ప్రవర్తిస్తున్నాయి. స్కూళ్ళు రాంకులపేరిట పిల్లలను రాచిరంపాన పెడుతున్నాయి, మార్కెట్లో పండగలో

- డాక్టర్ భీంపల్లి శ్రీకాంత్ 9032844017 కవిత్వమంటే... దుఃఖాన్ని ఒంపుకోవడమే కాదు గుండెలోని తడిని చెలెమెగా మార్చడం కవిత్వమంటే... అక్షరాలను వెలిగించడమే కాదు అజ్ఞానాంధకారాన్ని నిత్యం తొలగించడం కవిత్వమంటే... రుగ్మతలను దుమ్ముదులపడమే కాదు దురాచారాలను కలవాలంతో దునుమాడడం కవిత్వమంటే... కన్నీటిచుక్కలును ఓదార్చడమే కాదు హృదయవేదన బరువును దించుకోవడం కవిత్వమంటే... ఆత్మీయలతలను అల్లడమే కాదు మానవతా తోరణాలను వెలిగించడం కవిత్వమంటే... అలజడుల సముద్రమేమి కాదు అలలా పోటెత్తే కెరటాలను ముద్దాడడం కవిత్వమంటే... అనుబంధాలను మోయడమే కాదు ఆపన్నహస్తమై సమాజాన్ని ఆదుకోవడం కవితాపూదోటలో విరిసిన అక్షరాలు ఎప్పుడూ మానవతను ప్రభోదించే చైతన్య గీతికలే అవుతాయి జ్ఞానజ్యోతిని వెలిగించే విజ్ఞాన దీపికలే అవుతాయి అవును కవిత్వమంటే... వాస్తవాన్ని కళ్ళకద్దుకొని కావలించుకోవడం కాలాన్ని నిత్యం మనోనేత్

రచన: శ్రీధరరెడ్డి బిల్లా ఆటవెలదులు : పచ్చదనము తోను, పక్షుల గూళ్ళతోఁ, పాఱు యేర్ల తోను, పరుగులెత్తు జీవజాలములతొ, చేరి ప్రకాశించు అడవి సొబగు జెప్ప నలవికాదు ! అగ్గిపుల్ల గీసి అంటించిరో యేమొ, చుట్ట తాగి విసిరి కొట్టి రేమొ, పచ్చదనము జూసి మ్రుచ్చినారో యేమొ, రాజుకుంది నిప్పు రవ్వ యొకటి ! చిన్న నిప్పురవ్వ చెలరేగుతూ పోయి బాడబాగ్ని అయ్యి ప్రజ్వరిల్లె ! అడవి చుట్టుముట్టి ఆహుతి కోరగా, మాన్ప తరముగాలె మానవులకు! భీకరముగ పాఱు పెద్దనదియు కూడ మొదలు చిన్న నీటి బిందువేను! తగుల బెట్టుచుండు దావానలము కూడ మునుపు చిన్న నిప్పు కణిక యేను ! అడవులందె యుండి అలరారు చున్నట్టి జంతుజాల మంత చింతచెందె! మింగివేయ వచ్చు మెఱుపు నిప్పును జూచి భీషణముగ గట్టి ఘోషపెట్టె! దయనెఱుగని యట్టి దావానల సడిలో ఆర్తనాద మంత ఆవిరయ్యె ! కంట నీరు పెట్టి కానతల్లి నడుగఁ కాచలేక తల్

-డా.దూసి పద్మజ బరంపురం ఇప్పుడు విమానంలో ఎగురుతున్నది నేనేనా? ఏ.సి కార్లు, క్రాఫింగ్ జుట్టు, బంగారు నగలు, హై హీల్స్, చీనీ చీనాంబరాలు, ప్రశ్నలు, ప్రశంసలు, తన కోసం పచార్లు, పలకరింపులు అంతా వింత ! బాల్యమంతా మసక ప్రౌఢమంతా పరాయి పంచన పన్నెత్తి పలకరించే వారు లేరు కన్నెత్తి చూసే ఆత్మబంధువులూ లేరు. అంతా అంధకారం అంతా కొరతే. చాలీ చాలని తిండీ, బట్టా.. బువ్వే బూరి గంజే పానకం రోజులు. అంతా విధి రాత అనుకోనా? లేదా కన్నవాళ్ళ అసమర్ధత అనుకోనా? అంతా ముళ్ళ దారే అయినా భయపడలేదు. ఆశల్ని చంపుకుని, ఆవేదనని అణుచుకుని, ఆశయాన్ని విడువ లేక అవమానాన్ని తట్టుకుని, ఆపన్నహస్తం కోసం ఎదురు చూపులెన్నో అయినా నిరాశపడలేదు. పెళ్ళి పేరుతో వదిలించు కున్న పెద్దలు. అత్తింట అన్నీ ఆరళ్ళే. నీ గుండెని తాకే ఒక్క మనిషైనా లేడు. అందరూ నీకు గుదిబండలే. ఏకాకివై శ్రమిస్తున్న రోజులు ఏరువాకై పారుతున్న ప్ర

-డాక్టర్ భీంపల్లి శ్రీకాంత్ ఎంతమంది వీరుల బలిదానమో ఈ స్వాతంత్ర్యం ఎంతమంది త్యాగమూర్తుల రక్తతర్పణమో ఈ స్వాతంత్ర్యం దేశం కోసం.... ప్రాణాలను అర్పించిన వీరులది ఈ స్వాతంత్ర్యం లాఠీ దెబ్బలు తిన్న దేశభక్తులది ఈ స్వాతంత్ర్యం స్వాతంత్ర్యం మేడిపండేమి కాదు అనేక పోరాటాల త్యాగఫలం స్వాతంత్ర్యం సూర్యోదయమేమి కాదు అనేక త్యాగాల ఫలితం శతాబ్ధాల పీడనకు సమరనాదం ఈ ఉద్యమం పరదేశి పాలనకు చరమగీతం ఈ పోరాటం ఆంగ్లేయులను ఎదిరించిన దేశభక్తి మనది అడుగడుగున పోరుసల్పిన స్వరాజ్యకాంక్ష మనది స్వాతంత్ర్యం.... మనదైన అస్తిత్వ నినాదం తరతరాల వారసత్వానికి మార్గదర్శనం ఏ గాయం కానిదే పోరాటం చిగురించదు ఏ రక్తం స్రవించనిదే ఉద్యమం మొలకెత్తదు కోట్లమంది భారతీయుల వజ్రసంకల్పం ఈ స్వాతంత్ర్యం దేశభక్తుల శంఖారావం మనకు దక్కిన స్వాతంత్ర్యం

- డా.దూసి పద్మజ బరంపురం ఇప్పుడు విమానంలో ఎగురుతున్నది నేనేనా? ఏ.సి కార్లు, క్రాఫింగ్ జుట్టు, బంగారు నగలు, హై హీల్స్, చీనీ చీనాంబరాలు, ప్రశ్నలు, ప్రశంసలు, తన కోసం పచార్లు, పలకరింపులు అంతా వింత ! బాల్యమంతా మసక ప్రౌఢమంతా పరాయి పంచన పన్నెత్తి పలకరించే వారు లేరు కన్నెత్తి చూసే ఆత్మబంధువులూ లేరు. అంతా అంధకారం అంతా కొరతే. చాలీ చాలని తిండీ, బట్టా.. బువ్వే బూరి గంజే పానకం రోజులు. అంతా విధి రాత అనుకోనా? లేదా కన్నవాళ్ళ అసమర్ధత అనుకోనా? అంతా ముళ్ళ దారే అయినా భయపడలేదు. ఆశల్ని చంపుకుని, ఆవేదనని అణుచుకుని, ఆశయాన్ని విడువ లేక అవమానాన్ని తట్టుకుని, ఆపన్నహస్తం కోసం ఎదురు చూపులెన్నో అయినా నిరాశపడలేదు. పెళ్ళి పేరుతో వదిలించు కున్న పెద్దలు. అత్తింట అన్నీ ఆరళ్ళే. నీ గుండెని తాకే ఒక్క మనిషైనా లేడు. అందరూ నీకు గుదిబండలే. ఏకాకివై శ్రమిస్తున్న రోజులు ఏరువాకై పారుతున్న ప్

- కీ.శే. పీ వీ నరసింహారావు నేనొక చైతన్యోర్మిని నిస్తుత ప్రగతి శకలమును ఇది నా సంతత కర్మ మరే హక్కులు లేవు నాకు ఈ నిద్రాణ నిశీధి మహిత జాగృతి పుంజముగ వెలుగుటయే నా తపస్సు వెలిగించుట నా ప్రతిజ్ఞ (1971లో అర్థరాత్రిపూట అసెంబ్లీలో పీవీ నరసింహారావు చేసిన కవితాగానం)

:: పి.వి నరసింహా రావు :: రచన : శ్రీధరరెడ్డి బిల్లా దిక్కుతోచక కాంగ్రెసోళ్లు దిక్కులు జూచిన వేళ నిక్కంగ కనబడె రాజనీతిజ్ఞుడు పి.వి.న.రావు! చక్కదనమతని తెలివి. చక్కదిద్దెను ఆర్థికమును! నొక్కడు పద్నాల్గు నుడులు నుడివిన మన తెల్గువాడు! 'నేను', ‘నా’దను వాదములను నిరసించి,'మన’దని పలికి, తాను దేశముసేవ తప్ప, తక్కిన స్వార్థమెరుగడు! కానని కటిక చీకట్లు కమ్మి దేశ దరిద్రమపుడు, చాణుక్యుడై దేశమెల్ల సంస్కరణలు జేసిపెట్టె! పలువురు పలుభాషలందు పలుకుచున్నట్టి దేశమున నిలుచొని ప్రత్యుత్తరముల నిచ్చె వార్వారి భాషలొన ! పలు కావ్యముల చదివి పలుపలు భాషలకనువదించి, తెలుగు సాహిత్య వెలుగుల దెల్పిన సాహితీవేత్త! దక్షిణాదికెపుడు గూడ దరిచేరని ప్రధాని పదవి! దక్షత జూసి వరించె! దక్షిణాదానంద మొందె! పక్షపాతమసలు లేని పరిపాలనను జూడగ, ప్రతి పక్షము మెచ్చుకొన్నట్టి భరతమాతకు ముద్దుబిడ్డ!