కవితా స్రవంతి

- మహేష్ విశ్వనాధ ఏ మార్గం నా ప్రతి రక్తనాళంలో దేశ భక్తిని నింపుకుని యుద్ధంలో గెలుస్తుందో అదే నా గమ్యం ఏ మార్గం శాస్త్రాన్ని జ్ఞాన ఆయుధంగాజేసి అవైదికాన్ని ధర్మకురుక్షేత్రంలో ప్రతిఘటిస్తుందో అదే నా గమ్యం ఏ మార్గం మనోమయ విద్యను విశ్వజగతిలో జీవకాంతులతో నింపుతుందో అదే నా గమ్యం ఏ మార్గం విశ్వప్రజాలోచనజేసి స్వరాజ్యపు జనావాహినిలో సంచరించే నా సోదరిని రక్షిస్తుందో అదే నా గమ్యం ఏ మార్గం కాలకంఠుని కాళరాత్రి కార్చిచ్చుకు బెదరక జనవాహినిలో అన్యాయాన్ని ఎదిరిస్తుందో అదే నా గమ్యం

(డాǁ. దోముడాల ప్రమోద్,సంస్కృతి సమితి, అల్మాస్ గూడ, హైదరాబాద్) స్త్రీ జాతి, స్త్రీ జాతి, ఇది మన స్త్రీ జాతి | స్త్రీ జాతి, స్త్రీ జాతి, ఇదే మన గొప్ప స్త్రీ జాతి || సృష్టికి మూలం సర్వ శ్రేష్టి స్త్రీ | వంశాభివృద్ధికీ మూలం సర్వాంతర్యామి స్త్రీ || సంసారానికి మూలం సర్వ శక్తి స్త్రీ | సుఖ సంతోషాలకు మూలం స్వర్ణ సుందరి స్త్రీ || స్త్రీ జాతి, స్త్రీ జాతి, ఇది మన స్త్రీ జాతి | స్త్రీ జాతి, స్త్రీ జాతి, ఇదే మన గొప్ప స్త్రీ జాతి || ఇల్లును కళకళలాడించేది అమ్మాయీ | సోదరులను కలిపి ఉండేది సోదరి || తల్లితండ్రులను కాపాడేది కూతురు | అందరికీ ఆనందము పంచేది వనిత || స్త్రీ జాతి, స్త్రీ జాతి, ఇదే మన స్త్రీ జాతి | స్త్రీ జాతి, స్త్రీ జాతి, ఇదే మన గొప్ప స్త్రీ జాతి || కల్యాణానికి కావలసింది కన్య | ఉత్సవాలకు మంగళం నిచ్చేది మహిళ | పెళ్ళికి అందం పెళ్ళికూతురు | వరుణికి ఆనందం వధువు | అందరికీ

B.N.లక్ష్మి

  - భమిడిపాటి స్వరాజ్య నాగరాజా రావు అమ్మకుకూడా కొరుకుడుపడని కోపం ఉంటుంది, అది అప్పుడప్పుడూ తన విశ్వరూపాన్ని చూపుతూనే ఉంటుంది, కానీ,తరుచూ శాంతం దాన్ని అధిగమిస్తూ ఉంటుంది. అమ్మకుకూడా లోలోపల దహించే ద్వేషం ఉంటుంది, అది అప్పుడప్పుడూ పడగవిప్పి నాట్యమాడుతూనే ఉంటుంది, కానీ, తరుచూ ప్రేమ దానిని అధిగమిస్తూ ఉంటుంది. అమ్మకు కూడా దుర్గుణాలు కొన్ని ఉంటాయి, అవి అప్పుడప్పుడూ తమ ఉనికిని చాటుతూనే ఉంటాయి, కానీ,తరుచూ సుగుణాలు వాటిని అధిగమిస్తూ ఉంటాయి. అమ్మకి కూడా పక్షపాత బుద్ధి ఉంటుంది, అది అప్పుడప్పుడూ తన పవర్ ఫుల్ పాత్రను పోషిస్తూనే ఉంటుంది, కానీ,తరుచూ సమత్వబుద్ధి దానిని అధిగమిస్తూ ఉంటుంది. ఆవేశం,కావేశం అమ్మకు కూడా తప్పనిసరిగా కలుగుతుంటాయి, అవి అమ్మను వశపరుచుకోవాలని ఉవ్విళ్ళుఊరుతూనే ఉంటాయి, కానీ, తరుచూ ఆవేశాన్ని ఆత్మీయత, కావేశాన్ని ఆర్ద్రత అధిగమిస్తూ ఉంటాయి. అవివేకం,అసహనం అమ్మను కూడా త

అయ్యయ్యో ! శివ శివా! - (సూత్రంః శివ నిందాస్తుతి. మొదటి రెండు వాక్యాలు నిందాస్తుతి, మూడవ వాక్యం స్తుతితో శివతత్వాన్ని ఆవిష్కరించే ప్రయత్నం. మహాశివరాత్రి తరుణంలో మనబడి భాషాప్రేమికులు అల్లిన మారేడు దళ మాలిక.  ఆలోచనః వేణు ఓరుగంటి )   ఎద్దునెక్కుతావు, పులితోలు తొడుగుతావు భూతదయ నీకెక్కడయ్యా భూతేశా? శివ శివా! పంచభూతాలూ నువ్వేకదా ఓ పరమేశా! (వేణు ఓరుగంటి)   బూడిద రాస్తావు, పుర్రెల హారం చుడతావు! నీదేమి అందమయా గౌరీశా? హరహరా! నీలో సగమైనది జగన్మోహనం ఓ అర్ధనారీశా! (భాస్కర్ రాయవరం)   త్రిశూలం పట్టుకుంటావు, శ్మశానంలో ఉంటావు, నువ్వంటే భయంతో చావాలి కానీ, హరోం హర! చచ్చినాకా నీదగ్గరకే చేరాలని  తపస్సు!  మృత్యుంజయా! (వేణు ఓరుగంటి)   బొమ్మతల కొట్టేవు, బొమ్మకు తలపెట్టేవు ఇదేమి తిక్కనో తెలీదు కానీ, తిక్కశంకరయ్యా! చక్కటి కథలురాసిచ్చే బొ

  - ఎస్.ఎస్.వి.రమణరావు గతం నుంచి మంచే తీసుకుందాం ధైర్యంకళ్ళతోటి భయం చూద్దాం నిజం తెలిసి తెలివి కూర్చుకుందాం 'నేడు'లోనే మనం జీవిద్దాం 'నేడు'లోనే మనం జీవిద్దాం నిన్న అంటే ఆలోచన నేడు అంటే చే సే పని రేపు అంటే తెలిసిందా నేడులోనే ఉందీ అది నేడులోనే ఉందీ అది // గతం// అమెరికన్ని రష్యన్ని ఇండియన్ని చైనీస్ ని ఒకే షోలో నిలబెడదాం ప్రశ్నలన్నీ అడిగేద్దాం ప్రశ్నలన్నీ అడిగేద్దాం క్రిస్టియన్నీ ముస్లిమ్ నీ హిందువునీ బుద్ధిస్ట్ నీ ఒకే షోలో నిలబెడదాం ప్రశ్నలన్నీ అడిగేద్దాం ప్రశ్నలన్నీ అడిగేద్దాం ప్రశ్నలన్నీ అడిగేద్దాం జవాబులన్నీ దులిపేద్దాం మెదడులన్నీ సరిచేద్దాం మనస్సులన్నీ మార్చేద్దాం మనస్సులన్నీ మార్చేద్దాం //గతం// ఉన్నదొకటే ఆలోచన లేనిదొకటే వివేచన ధైర్యమంటే కాదు యుద్ధం స్నేహమంటే ఎందుకూ భయం? స్నేహమంటే ఎందుకూ భయం? // ప్రశ్న//

- డా. తంగిరాల. మీరా సుబ్రహ్మణ్యం పడమటి తీరాన్ని చేరిన పక్షులు తొడుక్కున్న ముఖాలే తమవనుకున్నాయి . పాప్ లు,రాక్ లు,పిజ్జాలు,కోక్ లు పక్కింటి రుచులు మరిగాయి . సాయంకాలం మాల్ లో పొట్టి నిక్కర్ల పోరీలు అందాల కనువిందులు . సిస్కో లో పని చేసినా, సరుకులే అమ్మినా డాలరు డాలరే! కడుపులో లేనిది కావలించు కుంటే రాదని , నలుపు నలుపే గానీ తెలుపు కాదని , పనిమంతుడి వైనా ,పొరుగునే వున్నా ,పరాయి వాడివే నని , తత్వం బోధపడే సరికి చత్వారం వస్తుంది. అప్పుడు మొదలవుతుంది అసలైన వెతుకులాట . నేనెవరినని మూలాల కోసం తనక లాట . జండా పండుగలు,జాగరణలు ,పల్లకీ సేవలు,పాద పూజలు , భామా కలాపాలు,బతుకమ్మ పాటలు అస్థిత్వ ఆరాటాలు . రెండు పడవల రెండో తరానికి ఆవకాయ అన్నప్రాసనం ఉదయం క్వాయిర్ క్లాసు,సాయంత్రం సామజ వరగమన మన బడి గుణింతాలు, రొబొటిక్స్ ప్రాజెక్ట్ లు అటు స్వేఛ్ఛా ప్రపంచపు పిలుపులు, ఇటు తల్లి వేరు తలపులు

- సుమ (సుమన నూతలపాటి) జడి వానల వాగుల్లోన పడవలతో చిరుగాలిలో గాలిపటాల సరిగమతొ జీవితాంతం సరిపడాల్సిన చదులతో చిరునవ్వులతో ఆపెయలేని నవ్వులతో... నా బాల్యం యెక్కడికెళ్ళింది? నన్నొదిలి యెన్నాళ్ళైయ్యింది? ఆశలతో బారులు తీరిన ఆకాశం పరువాలతో పరిగెత్తించేే పరవశం ఏ కొండని ఢీ కొట్టాలనీ ఆవేశం? నవ జీవన నాడులు పాడే ఆ నాదం నా యవ్వనమెక్కడికెళ్ళింది? నన్నొదిలి యెన్నాళ్ళైయ్యింది? నవ వధువై అడుగు పెట్టిన జీవితం నా తోడై నిలిచిన వ్యక్తి సాంగత్యం నను గన్న వాళ్ళు చూపిన ఆదర్శం నే గన్న వాళ్ళు నేర్పిన ఆరాటం నా కాపురం యెక్కడికెళ్ళింది? నన్నొదిలి యెన్నాళ్ళైయ్యింది? నా బిడ్డల రెక్కల బలంలో నా గర్వం నే నేర్పిన పాఠాలన్నిటి ప్రతిబింబం చిట్టి పాపల కేరింతలతో కైవల్యం మానవత్వపు విలువలు పెంచే పోరాటం నడి వయసు యెక్కడికెళ్ళింది? నన్నొదిలి యెన్నాళ్ళైయ్యింది? నా అడుగులు తడబడి పోడం సాధ్యమా? మేధస్సు మరుపున పడటం

శ్రీ - అరుంధతి పండుగ శుభదినమూ నేడేఆమని ఆగనం నేడే ||పండుగ|| కమ్మని కోయిలా పాడవే తీయగావసంత హేలలకూ నీదే తొలిపిలుపుగానీరాగ మధురిమా ఏ దేవివరవమో ఆ మావి చివురిదీ ఏ జన్మల తపమో ||ఆ మావి|| ఆహా నీ గానము నేర్పుమాఊహకు అందని నీ మాధుర్యం చూపుమానీవెరుగని రాగమా నువు పలుకని భావమాస్వరమాధురి లాహిరిలో అలుపెరుగని యోగమా ||స్వర|| ||పండుగ||

- డా. తంగిరాల మీరాసుబ్రహ్మణ్యం నిన్నటి దాకా నిస్సంగ యోగినిలా నిలబడిన ప్లమ్ చెట్టు ఉన్నట్టుండి తెల్లని పూవుల అంగీ తొడుక్కుంది. మోడువారిన కొమ్మల మేపుల్ మొక్క మోసులు వేసి పచ్చని ఆకుల పమిట వేసింది. పురాతన పాంధుడు అనూరుడి రథం లో అవిశ్రాంతం గా తిరుగుతూ పుడమి కాంతను చురుకు చూపులతో పలుకరిస్తున్నాడు. వెచ్చని శరీరాలను కప్పుకుని చలి కాచుకున్న జాకెట్లు కచ్చగా చూస్తున్నాయి క్లోజెట్ లో చేరి. వసంతం వస్తోందని కబురందిన రాదారి తరువులు ఒళ్ళంతా రంగులు అలదుకుని స్వాగతించడానికి సిద్ధపడ్డాయి . మారుతున్న ఋతువులే మనిషికి ప్రకృతి చెప్పే పాఠములు కదా! ఆరు రుచులను ఆస్వాదించ మంటూ ఆరుదెంచింది ఉగాది